Psychologowie są zgodni co do tego, że dla dziecka rozwód zawsze jest traumatycznym przeżyciem, niezależnie od tego, jak do sprawy podchodzą rodzice. Nawet w sytuacji, gdy dziecko doświadczało przemocy, sprawa rozwodowa będzie powodować u niego dyskomfort oraz przeżycia, z którymi zwyczajnie może sobie nie poradzić. Dlatego właśnie tak istotne jest, aby w ferworze spraw prawnych nie zapominać o dobru dziecka oraz jego potrzebach i emocjach. Dobrze jest też dowiedzieć się, jak przygotować dziecko do rozwodu.
Rozwód – brać czy nie?
Niegdyś popularny był pokutujący do dziś pogląd, że rozwodu lepiej nie brać ze względu na dzieci. Tymczasem długoletnie badania wskazują, że dziecko doskonale jest w stanie wyczuć złą atmosferę w domu, a ta może wpływać na nie o wiele gorzej, niż traumatyczny, ale jednorazowy rozwód rodziców. Z tego powodu dziecko przed rozwodem często wyczuwa, że emocje są niezdrowe, ale jednocześnie może brać na siebie odpowiedzialność za niepowodzenia rodziców. Właśnie dlatego czasami dziecko powinno otrzymać pomoc specjalisty jeszcze na etapie, kiedy rozwód nie jest prowadzony w sądzie.
Czego oszczędzić dziecku?
Sam w sobie rozwód pozostaje dla dziecka traumą. Z tego powodu małżonkowie powinni robić wszystko, aby zaoszczędzić potomkowi dodatkowych stresów. Dobrze jest unikać kłótni o ustalenia związane z rozwodem – wszystko lepiej jest załatwić w trakcie mediacji czy samodzielnie, a o ustaleniach wspólnie powiedzieć dziecku. W przypadku orzekania o winie jednego z małżonków dobrze zebrać takie dowody, które nie zmuszą dziecka do opowiadania się za jednym z rodziców. Dziecko do sprawy podchodzi przede wszystkim emocjonalnie, dlatego żadne rzeczowe argumenty do niego nie dotrą, zaś może dojść do sytuacji, w której dziecko obarczy siebie winą za rozstanie rodziców.
Dziecko po rozwodzie
Zazwyczaj opieka dla dziecka ustalana jest dla jednej ze stron. Niezależnie od tego nie należy utrudniać dziecku kontaktów z drugim małżonkiem – w końcu dziecko potrzebuje zarówno mamy, jak również i taty. Oczywiście, mowa o sytuacjach, gdy kontakt ten nie jest dla dziecka niebezpieczny. Nie należy oczerniać małżonka w obecności dziecka czy mówić mu rzeczy, które miałyby sprawić, ze dziecko obróci się przeciw rodzicowi.
Wszelkie sprawy między byłymi małżonkami powinny być załatwiane bezpośrednio, nie zaś poprzez pośrednictwo dziecka – jest to bardzo istotne, aby potomek nie został swoistym posłańcem między skłóconymi rodzicami. W niektórych przypadkach warto sięgnąć też po pomoc terapeuty dziecięcego czy dla młodzieży.
To jest właśnie w rozwodzie najgorsze. Bo podział majątku, kłamiąca żona na rozprawie i inne tego typu rzeczy to pierdoły przy tym jak cierpi dziecko, zwłaszcza kilkuletnie. Nastolatek zrozumie, mniejsze jeszcze nie wie o co chodzi, ale kilkulatek to największy kłopot przy rozwodzie.
Przed rozwodem polecam wizytę z dzieckiem u psychologa. Nie ma się czego wstydzić, a na pewno to pomoże. Lepiej jak ktoś niezaangażowany emocjonalnie wytłumaczy dziecku dlaczego nie będzie już mieszkać z obojgiem rodziców. To zawsze pomaga i niewiele kosztuje.